Дисплазија – наследна болест кај кучињата
Дисплазија е наследна полигена болест која влијае на развојот на зглобот на колкот и предизвикува деформации од различен степен. Оваа состојба предизвикува тешкотии во движењето и кривење на задницата, што на крајот доведува до невозможност за нормално одење. Дисплазијата е распространета кај голем број на цицачи, вклучувајќи го и човекот.
Кучињата се најпогодни за оваа состојба поради големиот број на разни расни варијации, кои произлегле од вкрстување и парење во блиско крвно сродство. Некои од расите на кучиња што најчесто страдаат од дисплазија се: чау-чау, кокер шпаниел, сибирски хаски, бернски планински кучиња, германски овчар, грејхунд и руски берзој.
Причината за појава на дисплазија не е целосно позната, но на неа може да влијаат разни фактори. Новите истражувања покажуваат дека првите 60 дена од животот на кученцето се многу важни за неговиот подоцнежен развој. Некои од факторите кои можат да влијаат на појавата на дисплазија вклучуваат: нормални услови на живеење и социјализација, високо ниво на белковини во исхраната, правилен однос на витамин Д3 и калциум, однос на калциум и фосфор во исхраната 1:0,8, како и доволна количина на енергија во исхраната.
Симптомите на дисплазијата обично вклучуваат кривење на задницата, несвоевремено ставање на задните нозе, лоши агли и ставови. За точна дијагноза на дисплазијата се користат рентгенски слики во специфична проекција. Постојат повеќе степени на дисплазија, а методата на Норберг се користи за прецизно одредување на степенот на дисплазија кај кучињата.
Според Светската кинолошка федерација, степенот на дисплазија се класифицира во групи, каде што нултата степен на дисплазија е најблага форма, а четвртата степен е најтешка форма на дисплазија.
Лекувањето на дисплазијата е насочено кон корекција на симптомите и подобрување на квалитетот на живот на кучето. Во одредени случаи, оперативни зафати, како што е вградување на протези, може да бидат ефикасни. Бидејќи дисплазијата е наследна болест, важно е да не се дозволи парење на кучиња кои се потврдено страдаат од оваа состојба, за да се спречи пренесувањето на болеста на следните генерации.